Sen Gittin

Sen Gittin

Sen gittin
Sabah kalkar kalkmaz içilen sigaralar arttı
Kahvelerin tadı kalmadı
Sen gittin
Bugün çocuk gazeteleri bırakmadı
Kaloriferler yanmadı
Sen gittin
Ben ayaza alıştım
Soğuk hava,ben sokaklarda dolaştım,yalın ayak
Sen gittin
Ellerim kalemime küstü
Bir beyaz sayfa üzerine gölgesi düştü,üzüldü
Sen gittin
Gittiğin günün takvim yaprağını koparmadım
Sensizliğin hareketiyle zamanı durdurdum
Sen gittin
Cüzdanım kese kagıdına alıştı
O kuruyemişci de her akşam alınan fıstıklara
Sen gittin
Kaldırım taşları ayaklarıma kızdı
Küfür etti adımlara sessizce,oldukları için hızlı
Sen gittin
Öğünlerimi azalttım,çayı sevdim
Ekmeği bayat yedim,suyu bulandırdım
Ve sen yittin
İçimde koskoca bir çift yeşil vadi kaybettim
Sen,sen,sen bittin
Bitirdim gönlümdeki o yeşil zümrütlerin kıymetini
Kirlettin tertemiz bir sevdanın filizlerini
Gittin,gittiğin günden kaç zaman sonraydı bekledim
Çok direndin,başardın bak yittin,hemen ardından bitiverdin ben istemeden
Çekiliverdin nazarım hudutlarından git demeden...