Bir Katliamın Anatomisi

Bir Katliamın Anatomisi

Tanısaydın beni
Ödün kopardı geri dönme ihtimallerinden
Bakabilseydin gözlerimden içeri
Başını dik tutacak yüzün olarak
Nefretim iç denizlerini kuruturdu sevgiye dair
Yüzüme söyleyemeden içten içe planladıkların da
O dilindeki çakma sevgi sözcüklerin kadar kahpece!
İyi giyin,iyi gez,iyi yaşa,onursuzca öl!
Burnu sürtsün biraz ruhunun
Ve ömründe iyi geçirdin zamanların zekatını
Senden ben alacağım kalan yarısıan izin vermeyerek belki de!
Yaşamın dudaklarımın arasında,hissediyorum!
Ölümünde çekip gidişin kadar ani olmasın
Kapat şimdi çeneni,yalanalrından ruhun yorulmasın
Duyulmasın,konuşulmasın
Anlaşılmaz hırıltılar olarak kalacak yalvarışların kulaklarda
Ve sıcak kan temas ederken parmak uçlarıma
Dişlerimin kogugundan genzime ekşice kan kokusu süzülecek
Tırnaklarımın arasında kalan et parçaları
İç dünyalarındakinden daha temiz
Ve dünya sensiz daha yaşanası biryer
Sonra rahat bir koltuk olmalı hemen oturabileceğim
Senden kalanlar mazaralı bir sigara içebileceğim!
Beyaz deri olmalı ve üzerine senden izler sıçaramalı
Pantolonum iz bırakmalı üzerinde
Kot pantolnu desenli kan lekeleri
Ve beyaz deri koltugun kenarını
Tırnak izleri bezemeli
Anımsatırcasına önceki gece yaşadıgın zevki
Sigaramı bitirmeden sinir nöbetlerim tutmalı
Ölümüm ani olmalı
Ensemden gırtlagıma kadar çekilen neşter gibi!