Üçüncü Sayfa Haberi
Bak istersen söyleyivereyim adını
Utanıver şurada hemencecik
Al al olsun yanakların
Kollarını koy masanın üstüne ve yüzünü kapat
Sonra bu mısralar bittiğinde
Bana dön ve öyle yakıcı bir bak
İçimde mana veremediğim kıpırtılar olsun
Sonra kararsın birden ne varsa
Spotlar sadece bize dogrulsun
Bir sen kal aydınlıkta
Bir gözlerin parlasın
Ve sönük kalsın güneş,ay,ne kadar yıldız varsa
Benim ellerim titresin uzanırken
O utancınla kızarmış yanaklarına
Sonra dokunuversem bir cesaret toplayıp da
Avuçlarımın içi yansa
Hani kor düşmüş gibi,kaçırsam ellerimi
Bağrımda bağdaştırsam,kilitlesem koynumda
Hani serçe yakalamış,haylaz çoban çocukları gibi
Sonra bir umutsuz gülümseme
Bir damla gözyaşıyla birlikte
Tekrar duran saatler işlemeye başlasa
Öylece ayakta kalakalsak
Etrafa baksak şaşkın şaşkın
Gözlerde bize baksa hani hınzırca gülümseyerek
Biz ne yaptığımızdan habersiz birbirimizle başbaşa
Onlar bizden ayrı bir dünyada
Biz onlardan apayrı ama aynı zamanda
Aynı saatleri yaşıyor olsak
Aynı gün dönümlerine şahitlik etsek de
Hep ayrı bir yönümüz olsa,ayrı bir yanımız
Gözlerini diksen gözlerime
Yaramazlık yapmış ufacık bir çocuk gibi
Şefkat damarlarım aşka gelse apansız
Islansa yanaklarım
Boncuk boncuk inse gözlerimden damlalar
Duygu fırçalarıyla yanaklarıma bulaşsalar
Utanmasak bir de birbirimizden
Biribirimizi kendimizde kabul edebilsek
Yada bir gece
Öyle tenha bir sokakta kaybetsek bütün duygularımızı
Yosmaların mekanı kaldırımlarda unutsak
Mazgallardan içeri düşürsek ya da
Olmaz ya cami avlusuna terketsek öylece öksüz
Sen ardını dönersin yine ben bilirim
Bilirim küsmelerini ve yüzünün alacağı o kızgın şekli
Hırslıca yanımdan geçip gidişini
Şimdiden hayal ederim ben
İşte bu yüzdendir adını söyleyememem
Bu yüzdendir dokunamayışlarım sana
Şeş kaza dokunuşlarımda ürperişlerim
Hep bundandır ya...
Ama ben kendimi de bilirim aslında
Ben de uyanırım bu rüyadan
Açılan üstümü örterim
Zira sana dokunuşlarımın ancak rüyalardan ibaret olduğunu bilirim
Yastığım kayar başımdan
Aklımda başımdan uzaklaşırken bir gece vakti
Ben tekrar senin evinin karşısındaki
O kısa kaldırımda oturup beklerim
Ve sen ıslak ve nemli pencerenden
Beni görmek adına yapacağın ufak hamlelerden kaçarsın
Belki uyursun tatlı rüyalar eşliğinde
Ben üşürüm bir kapı eşiğinde
Bak istersen söyleyivereyim adını
Utanıver şurada hemencecik
Al al olsun yanakların
Kollarını koy masanın üstüne ve yüzünü kapat
Sonra bu mısralar bittiğinde
Bana dön ve öyle yakıcı bir bak
İçimde mana veremediğim kıpırtılar olsun
Sonra kararsın birden ne varsa
Spotlar sadece bize dogrulsun
Bir sen kal aydınlıkta
Bir gözlerin parlasın
Ve sönük kalsın güneş,ay,ne kadar yıldız varsa
Benim ellerim titresin uzanırken
O utancınla kızarmış yanaklarına
Sonra dokunuversem bir cesaret toplayıp da
Avuçlarımın içi yansa
Hani kor düşmüş gibi,kaçırsam ellerimi
Bağrımda bağdaştırsam,kilitlesem koynumda
Hani serçe yakalamış,haylaz çoban çocukları gibi
Sonra bir umutsuz gülümseme
Bir damla gözyaşıyla birlikte
Tekrar duran saatler işlemeye başlasa
Öylece ayakta kalakalsak
Etrafa baksak şaşkın şaşkın
Gözlerde bize baksa hani hınzırca gülümseyerek
Biz ne yaptığımızdan habersiz birbirimizle başbaşa
Onlar bizden ayrı bir dünyada
Biz onlardan apayrı ama aynı zamanda
Aynı saatleri yaşıyor olsak
Aynı gün dönümlerine şahitlik etsek de
Hep ayrı bir yönümüz olsa,ayrı bir yanımız
Gözlerini diksen gözlerime
Yaramazlık yapmış ufacık bir çocuk gibi
Şefkat damarlarım aşka gelse apansız
Islansa yanaklarım
Boncuk boncuk inse gözlerimden damlalar
Duygu fırçalarıyla yanaklarıma bulaşsalar
Utanmasak bir de birbirimizden
Biribirimizi kendimizde kabul edebilsek
Yada bir gece
Öyle tenha bir sokakta kaybetsek bütün duygularımızı
Yosmaların mekanı kaldırımlarda unutsak
Mazgallardan içeri düşürsek ya da
Olmaz ya cami avlusuna terketsek öylece öksüz
Sen ardını dönersin yine ben bilirim
Bilirim küsmelerini ve yüzünün alacağı o kızgın şekli
Hırslıca yanımdan geçip gidişini
Şimdiden hayal ederim ben
İşte bu yüzdendir adını söyleyememem
Bu yüzdendir dokunamayışlarım sana
Şeş kaza dokunuşlarımda ürperişlerim
Hep bundandır ya...
Ama ben kendimi de bilirim aslında
Ben de uyanırım bu rüyadan
Açılan üstümü örterim
Zira sana dokunuşlarımın ancak rüyalardan ibaret olduğunu bilirim
Yastığım kayar başımdan
Aklımda başımdan uzaklaşırken bir gece vakti
Ben tekrar senin evinin karşısındaki
O kısa kaldırımda oturup beklerim
Ve sen ıslak ve nemli pencerenden
Beni görmek adına yapacağın ufak hamlelerden kaçarsın
Belki uyursun tatlı rüyalar eşliğinde
Ben üşürüm bir kapı eşiğinde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder