Seni Seviyorum,Ey Şiir Denen Çocuk

Seni Seviyorum,Ey Şiir Denen Çocuk

Seni seviyorum,ey şiir denen çocuk
Her gece bir it kadar aç gelişini
Rüzgar gibi serin girişini penceremden
Nefes gibi yakın oluşunu

Seni seviyorum,ey şiir denen çocuk
İnci gibi sıralanışını,gözyaşarınla beraber gülümseyişini
Yanık benzini,çamurlu ellerini
Gönül duvarlarımı mısralarınla kirletişini

Seni seviyorum,ey şiir denen çocuk
Eskimiş pantalon paçalarını
Kalın çarçeveli gözlüklerini
Cebinden sarkan delik deşik mendilini...

Seni seviyorum,ey şiir denen çocuk
Okşamayacağım başını diye çekip gidişlerimde mızmızlanışını
Çığlık çığlığa ağlayışlarını
Kurumuş dudaklarını büküşünü

Seni seviyorum,ey şiir denen çocuk
Dertlerimi ruhumdan cımbızlayışlarını
Beyaz bir kağıt parçasında,bana yeni bir dünya açışını
Her geldiğinde mahzunlaşmamı

Seni seviyorum,ey şiir denen çocuk
Yırtık ayakkabından görünen parmaklarını
Islak kirpiklerini
Hep parçalı bulutlu gözlerini

Seni seviyorum,ey şiir denen çocuk
Her akşam kendime itiraf edemeden yolunu gözleyişimi
Elimde kalem,beyaz kağıdın başında titreyişimi
Ama en çok,gittiğinde bıraktıgın nemli yüreğimi seviyorum...

Bilemiyorum,siz de olmasaydınız ne olurdu benim ruh hallerim,en zor zamanlarımda en doğal anti-depresanlarım benim...