Haydi!

Haydi!

Ürkek gidişlerine cesaretlerini iade ettim
Haydi,şimdi git
Bir daha ardına bakmaksızın
Ve bir an dahi duraklamaksızın!
Kanadı çekilmiş gönül kuşuna merhem ettim sevdamı
Haydi,şimdi uçur
Varacağı diyara kadar konmaksızın
Asla,ama asla yorulmaksızın!
Işıkları sönen gözlerini gönül ateşim tutuşturdu
Haydi,ateşe ver iç şehirlerimi
Yıkıntılarını kimin onaracağını düşünmeden
Küllerimden doğacağımı hesab etmeden!
Gönül işlerimi oyuncak ettim içindeki o üzgün çocuga
Haydi,al elinden kır şimdi
Ve asla bakma gözündeki yaşlara
Bir sille at hatta,ağlarsa daha!
Ufacık bedeninde yemyeşil vadi gözlerin
Haydi,sat çöllere
Dokundur kirli elleri ruhundaki mabetlere
Ya da sığın,kimliği belirsiz gölgelere
Bir aşk hikayesi sanmıştım aslında
Bak bitiverdi
Çocuk yüzüstü kaldı,yangınlar da vadileri sardı
Karıştı yine benim ruh hallerim
Ki zaten sen dokunamazmışsın
Zira,kirliymiş ellerin...

Ve Ben Değildim,İsteyen,Böyle Olsun,Gittiysen Kendi Seçimindi...