Kabûl..!

Kabûl
Kabul,garip bir hâl var bende
Bu ne gurbet dönüşünün sersemliği
Ne ayrılan yolların hüznü
Kayıplarıma tuttugum yas da değil inan ki
Kabul,bir sessizlik hâli hasıl oldu bedenimde
Yol yorgunluğu değil bunun adı
Kaybolmak da değil öyle usulca
Öyle şeyler keşfettim ki kendim de
Kabul,dert çizgileri oturdu yüzüme
Bunun adı avarelik değil
Sevip yitirmek değil
Belki biraz aldanmaktır diyelim,tam karşılığı değil
Kabul,mahçup duruyorum aynalardan bakınca
Utanmakla alakası yok,utanılacak şeyleri kondurmadım ruhuma
Geri geri adımlarımlarımı sayma,kaçmak yok lügatımda
Unutmak diyebilsek,belki fazlaca
Kabul,garip bir hâl var bende
Geride bıraktıklarımı düşünmekte
İleri planlarımı ertelemekte değilim
Belki bir gemiydim rotasını şaşırmış
Ama bu hâl filakalara binip kaçmak da değil...
Kabul,kabul,kabul...

Aslında seni yalnız bırakmayı arzulamak da değildi ya amacım,ama artık bensiz bir hayatın yamacındasın...